vrijdag 11 mei 2012

Lang leve de Euro

Afgelopen maandag stond er in de krant ‘Verkiezingen zetten euro onder druk’*. Ik was blij dit te lezen want ik had mijn geld over het weekend al drastisch in waarde zien verminderen en nu was er tenminste een ‘aanwijsbare’ reden voor. Sterker nog, ik moest eigenlijk maandag mijn huur pinnen, maar dacht nou daar wacht ik nog even mee, in de hoop dat ze in Europa weer iets verstandigs en rustgevends zouden zeggen en mijn geld weer wat meer waard zou worden…. (ik wacht nog steeds….)

Voordat ik verder ga, zal ik het even uitleggen. Ik word betaald in Euro’s, wat heel erg fijn is, maar de laatste maanden is het met de eurocrisis ook een beetje tricky. Zo is de Euro sinds ik hier ben flink gedaald en inclusief de laatste daling komt dat erop neer dat mijn huur vandaag 65 Euro duurder is dan zes maanden geleden. Niet omdat mijn huur omhoog moest omdat ik zou ‘scheefhuren’, zoals we dat in Nederland zo leuk noemen, of omdat mijn huisbaas in een goed humeur dacht van hup die huur omhoog, maar gewoon simpelweg door de slechte koers van de Euro.

Nou mag ik niet klagen, en dat doe ik ook niet, maar het is wel confronterend om je geld iedere dag iets ‘minder waard’ te zien worden. En wat vooral interessant is, is het feit dat de waarde van mijn geld bepaald wordt door de zekerheid of onzekerheid die de Europese landen/economieën kunnen bieden. En blijkbaar raakt dan iedereen in de stress als meneer Holande de Franse verkiezingen wint en ze er in Griekenland op dit moment alweer niet helemaal uitkomen.

Natuurlijk heeft deze slechte koers niet alleen invloed op mijn portemonnee of op die van iedere andere Nederlander, want met een lage koers worden geïmporteerde producten natuurlijk ook duurder. Het heeft ook invloed op de ‘portemonnee’ van ontwikkelings- en mensenrechtenorganisaties hier. Tenminste voor hen die steun uit Europa krijgen. En dan is het ook nog eens dubbel zuur, want ze krijgen over het algemeen al een stuk minder, want ja dat is het nieuwe beleid in Nederland en Europa en wat je krijgt is dan ook nog eens minder waard, als in, je kunt er minder mee doen dan eerst.

En wat dat betreft brengt die crisis in Europa en het Westen, hier in Colombia nieuwe uitdagingen met zich mee: Ngo’s krijgen over het algemeen minder geld terwijl de mensenrechten problematiek in bepaalde sectoren juist toe neemt, denk aan goudwinning en dergelijke, waar dan juist de Colombiaanse economie weer van profiteert…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten